معماری به کوچکترین مقیاس شهری مثل محله، تا کوچکترین واحد محله همانند واحد همسایگی و حتی در برخی مواقع به کوچکترین جزء همسایگی یعنی سالن، اشپزخانه و یا اتاق می پردازد. مقیاس مداخله و حوزه عملکرد معمار در اکثر مواقع به ایجاد فضاهایی با مقیاس انسانی تا حد قابل لمس تعریف می شود. در معماری رابطه یک خانواده با هم مد نظر قرار می گیرد. واحد همسایگی در واقع کوچکترین واحد جامعه در فضایی کوچک ولی با استقلال فضایی بسیار بالا می باشد. نقش معمار چیدمان فضایی این افراد در کنار یکدیگر با رعایت حریم هرکدام از انها می باشد.
رحیم هاشم پور معمار، دانشگاه ملي معماري پاريس E.S.A